Wyobraźmy sobie sytuacje: kupujemy samochód, na pierwszy rzut oka wszystko wydaje się być w porządku, zostajemy dodatkowo zapewnieni przez sprzedającego o braku jakichkolwiek wad zakupionego pojazdu, dlatego też sporządzamy i podpisujemy umowę sprzedaży, przelewamy pieniądze i odjeżdżamy nowo zakupionym samochodem do domu. Nagle, w krótkim okresie od nabycia samochodu okazuje się, że jest on niesprawny, gdyż zostaje wykryta jego istotna wada – silnik wymaga całkowitej wymiany.
Co zrobić z niesprawnym autem? Wybór należy do Ciebie
Zgodnie z brzmieniem art. 556 k.c. sprzedawca jest odpowiedzialny względem kupującego, jeżeli sprzedana rzecz ma wadę fizyczną – czyli kupujący może dochodzić swoich praw na podstawie rękojmi.
Kupujący w przypadku sytuacji, gdy wada fizyczna zakupionej rzeczy polega na niezgodności rzeczy sprzedanej z umową może skorzystać z czterech podstawowych uprawnień: odstąpić od umowy, dochodzić obniżenia ceny, wymiany rzeczy na rzecz wolną od wad albo usunięcia wady przez sprzedawcę.
Ważne w tym przypadku jest wynikające z art. 5562 k.c. domniemanie zgodnie z którym, jeżeli kupującym jest konsument, a wada fizyczna została stwierdzona przed upływem roku od dnia wydania rzeczy sprzedanej (w tym przypadku samochodu), domniemywa się, że wada lub jej przyczyna istniała w chwili przejścia niebezpieczeństwa na kupującego. Przyjęcie takiego domniemania powoduje, że kupujący nie musi w żaden sposób udowadniać, iż wada istniała w momencie wydania mu samochodu.
Czas na Twój ruch.
Po pierwsze możesz złożyć oświadczenia o odstąpieniu od umowy sprzedaży.
Oświadczenie powinno zawierać m.in.:
– miejscowość i datę sporządzenia oświadczenia,
– dane adresowe kupującego i sprzedawcy,
– nazwę pisma – w tym przypadku „Oświadczenie o odstąpieniu od umowy”
– odpowiednią treść – przez co należy rozumień dokładne informacje o samochodzie, czyli: marka, rok produkcji, numer rejestracyjny; datę zawarcia umowy sprzedaży oraz wskazanie wady, która została stwierdzona po zakupie.
Dodatkowo w treści oświadczenia możemy umieścić podstawę prawną uprawniającą do odstąpienia to jest art. 560 kodeksu cywilnego.
Możemy jednak wybrać inną drogę i złożyć oświadczenie o obniżeniu ceny z powodu wady fizycznej rzeczy sprzedanej. Dokonujemy tego w sytuacji, gdy pomimo wady jesteśmy zainteresowania posiadaniem tego konkretnego auta. Pieniądze mają zrekompensować Nam fakt, że zakupiliśmy rzecz z wadą i posłużyć uczynienie jej pełnowartościową. Informujemy sprzedawcę jakiej kwoty oczekujemy. W przypadku braku dojścia do porozumienia w zakresie ceny „rzeczy z wadą” możemy też uznać, że jedynym i słusznym wyjściem jest odstąpienie od umowy. Mamy nadal taką możliwość. Nie ma znaczenia fakt, że w pierwszej kolejności podjęliśmy próbę otrzymania zwrotu części ceny zakupu auta.
Inną formą naprawienia szkody jest naprawa auta. Przy tego rodzaju wyborze kontaktujemy się ze sprzedawcą i wskazujemy, że oczekujemy środków finansowych na naprawę niesprawnej części albo też decydujemy się, że samochód zostawimy w wybranym warsztacie samochodowym, zaś sprzedawca pokryje koszt jego naprawy.
Kontakt ze sprzedawcą powinien być oficjalny, odbywać się za pośrednictwem listów poleconych. Jeżeli ugodowe rozwiązanie sporu nie jest możliwe, powinno skierować się sprawę do sądu.
Jest jedno małe, ale …
Jeśli sprzedaż odbywa się między przedsiębiorcami, to w umowie można ograniczyć lub wyłączyć odpowiedzialność sprzedawcy z tytułu rękojmi. Zazwyczaj dokonuje się to poprzez dodanie w umowie następującej treści:
Strony zgodnie ustalają, że odpowiedzialność sprzedawcy z tytułu rękojmi zostaje wyłączona.
Klauzula będzie jednak nieskuteczna, jeśli sprzedawca podstępnie zataił wadę przed kupującym – w takim przypadku zachowuje on uprawnienia wynikające z Kodeksu cywilnego.
Jeżeli nowy właściciel wykryje uszkodzenie samochodu, może dochodzić swoich praw z tytułu rękojmi. Niestety jest w nieco gorszej w porównaniu do konsumenta. W przypadku zawarcia umowy pomiędzy dwoma przedsiębiorcami, to na kupującym ciąży obowiązek udowodnienia, że sprzedawca wiedział o wadzie i podstępnie o niej nie poinformował.
Warto również zwrócić uwagę na zapis artykułu 563 kodeksu cywilnego,
§ 1. Przy sprzedaży między przedsiębiorcami kupujący traci uprawnienia z tytułu rękojmi, jeżeli nie zbadał rzeczy w czasie i w sposób przyjęty przy rzeczach tego rodzaju i nie zawiadomił niezwłocznie sprzedawcy o wadzie, a w przypadku gdy wada wyszła na jaw dopiero później – jeżeli nie zawiadomił sprzedawcy niezwłocznie po jej stwierdzeniu.
§ 2. Do zachowania powyższego terminu wystarczy wysłanie przed jego upływem zawiadomienia o wadzie.
Przepisy nie precyzują co oznacza „nie zbadał rzeczy w czasie i w sposób przyjęty przy rzeczach tego rodzaju”, ale w doktrynie podkreśla się, że dotyczy to zachowania się zgodnie z wypracowaną praktyką i standardami obowiązującymi w danych relacjach między przedsiębiorcami. Wynika z tego, że przesłankę utraty uprawnień należy każdorazowo badać poprzez wzgląd na okoliczności konkretnej sprawy. Generalnie przyjąć trzeba, że należyta staranność dbaniu o swoje interesy zobowiązuje do zbadania nabywanej rzeczy w dniu zakupu bądź niezwłocznie po tym zdarzeniu. Należy jednak zaznaczyć, że powyższy przepis nie będzie miał zastosowania, jeżeli przedsiębiorca podstępnie zataił wadę przed kupującym.
