Kancelaria podejmuje się spraw tzw. kredytów frankowych i przeprowadza indywidualne analizy umów kredytowych, wyjaśnia strukturę i zasadność roszczeń wobec banku oraz szacuje ich wstępną wartość. Roszczenie jakie ewentualnie można wysunąć wobec banku zmierzają do: unieważnienia umowy kredytowej w całości lub zapłaty przez bank tak zwanego świadczenia nienależnego, czyli zwrotu nadpłaconych rat i tak zwanego odfrankowienia kredytu poprzez ustalenie, że zawarta umowa stanowi umowę kredytu w złotych polskich oprocentowaną według dotychczasowej stawki LIBOR.  

Trybunału Sprawiedliwości UE C-260/18 w dniu 3 października 2019 roku w sprawie Państwa Dziubaków wskazał, że sąd stwierdzając w umowie zawartej z konsumentem istnienie nieuczciwego postanowienia, zobowiązany jest usunąć je z umowy, a następnie ocenić, czy umowa może wiązać dalej, czy też jej dalsze istnienie jest z tych przyczyn niemożliwe.

W pierwszym przypadku strony są związane umową, lecz z pominięciem postanowień uznanych za abuzywne, w drugim sąd orzeka o nieważności umowy. W żadnym wypadku sąd nie może – wbrew woli konsumenta – modyfikować treści abuzywnego postanowienia lub zastępować jej inną. Sąd nie jest bowiem uprawniony do „reperowania” umowy, na przykład zastępując nieuczciwe postanowienia dotyczące przeliczeń walutowych postanowieniami odwołującymi się do średniego kursu waluty obcej w NBP na co liczyły banki. Zasada ta dotyczy wszystkich umów z konsumentami, a zatem umów o kredyt indeksowany i denominowany. Dotyczy to również tych, którzy spłacili kredyt w całości, o ile nie stało się to wcześniej niż 10 lat temu.  

Oba możliwe rozwiązania, a więc zarówno eliminacja z umowy postanowień dotyczących przeliczeń walutowych, jak i nieważność całej umowy, są dla frankowiczów korzystne. Eliminacja z umowy postanowień dotyczących przeliczeń walutowych oznacza, przy pozostawieniu w mocy wszystkich jej pozostałych postanowień, w tym dotyczących oprocentowania i terminów spłaty, że bank musi zwrócić nadpłacone przez kredytobiorcę kwoty, a ponadto kwota pozostałego do spłaty kredytu zostaje zmniejszona do wysokości niespłaconej jeszcze części faktycznie wypłaconej przez bank w złotych i podlega spłacie w oznaczonych w umowie terminach z oprocentowaniem opartym na stawce Libor, a więc bardzo korzystnym.  W przypadku nieważności umowy, Kredytobiorca może domagać się zwrotu wszystkich zapłaconych na rzecz banku kwot, jednak musi się liczyć z żądaniem kwoty faktycznie wypłaconej mu w złotych przez bank.  

Dokumentami niezbędnymi do podjęcia sprawy przez Kancelarię są:  

a) zawarta umowa kredytu wraz z aneksami,  

b) korespondencja z bankiem dotycząca zawartej umowy kredytu,  

c) informacje na temat okoliczności podjęcia decyzji o zawarciu umowy kredytu w walucie obcej, przebieg spotkań z doradcami kredytowi,  

d) historia spłat rat kapitałowo-odsetkowych od początku zawarcia umowy, z której będzie wynikało w jaki sposób były spłacane raty (w złotówkach, czy w walucie obcej) oraz jaka część wpłat była zaliczana na odsetki, a jaka na kapitał, 

e) zaświadczenie z banku na temat wysokości udzielonego kredytu w PLN, dat wypłat poszczególnych transz, opłat i kosztów kredytu poniesionych przy uruchomieniu kredytu, o tym jaka kwota łącznie w PLN wpłynęła na dzień wydania zaświadczenia na rachunek kredytu, 

f) cesje umów ubezpieczenia zawartych jako warunek uruchomienia kredytu oraz potwierdzenia wpłat składek na ubezpieczenie, 

g) wydruk księgi wieczystej dla nieruchomości obciążonej hipoteką na rzecz banku.  

Może Cię to zainteresować...

Uwielbiam dzielić się wiedzą. Przygotowałam serię artykułów, które mogą Cię zainteresować.